Op een regenachtige dag pak ik graag een boek over fotografie uit de
boekenkast om daar wat in te bladeren. Deze keer had ik zin om eens in
een oud jaarboek te kijken. In dit geval het Nederlandsch jaarboek
voor fotokunst uit 1941.
In dit boek staat goed en verantwoord werk van Nederlandsche amateurs en
vaklieden, zoals de heer G.J.Speekhout dit in de inleiding vermeld.
Een
aantal fotografen die er in staan zijn wel bekend bij de meeste
mensen, zoals Martien Coppens en Bernard F. Eilers. Maar de meeste
fotografen zijn voor mij volledig onbekend.
Eigenlijk
ben ik best wel nieuwsgierig naar wat er nu nog van deze fotografen
bekend is en wat ze in het verleden hebben gedaan.
Ik
ben daarom met een naam uit het boek op het internet gaan zoeken. En
dan blijkt toch dat je best nog wel wat kan vinden.
De
naam die ik had uitgezocht was Bern. Hesper.
Veel
foto's heb ik helaas niet gevonden, maar wel een artikel in het blad
van de vakbeweging uit 1936, met als titel'Fotograferen een
arbeiderskunst'. Een artikel over hoe de fotografie steeds meer zijn
intrede doet in de 'arbeiderskringen'. Dit vanwege het steeds kleiner
en goedkoper worden van de camera's en objectieven en het steeds gevoeliger worden van
het opnamemateriaal.
Wat
ik nog meer te weten kwam:
B.Hespers
was amateurfotograaf en woonde in Rotterdam aan de Schieweg en was
vertegenwoordiger bij het Nederlands importhuis 'de camera'
1927: Een 5e prijs gewonnen in de fotowedstrijd van de Bijenkorf.
1936: Een artikel'Fotograferen een arbeiderskunst'in het blad van de vakbeweging.
1942: Foto's geleverd voor de kalender 'melodie der oude Maasstad'.
1949: B.Hespers voerde het woord bij de net opgerichte Schiedamse Fotografen Vereniging. Er werd o.a. besproken op welke wijze de Fotokring Schiedam als culturele organisatie deel kan gaan nemen aan het werk van de Schiedamse Gemeenschap.
1950: Jurylid bij de fotowedstrijd met als onderwerp 'Schiedam', georganiseerd door de 'Schiedamse Gemeenschap'.
1956: Jurylid bij de nautische fotowedstrijd, georganiseerd door de 'Schiedamse Gemeenschap'.
Op deze manier heb ik geprobeerd deze 'onbekende' fotograaf een gezicht
gegeven en het klinkt misschien vreemd, maar je gaat dan toch anders
naar zijn foto's kijken.
Voor
mij was dit erg leuk om te doen.
Je kunt natuurlijk nog veel meer doen, door b.v. zijn oude fotoclub benaderen, maar eigenlijk gaat me dat op dit moment even te ver. Misschien leuk voor een boek over onbekende / vergeten amateurfotografen.